Legendarische aspecten van de tempel
Elke plaats op deze aarde heeft zijn betekenis en legende wanneer verkend opent nieuwe theorieën en ervaringen. Shri Hith Harivansh Mahaprabhu, de oprichter van Shri Radhavallabh Sampradaya, gaf geboorte aan de lijn van aanbidding van het pad van 'Prema Bhakti' dat leidt naar de wereld van Nikunj. 'Nikunj' de heilige wereld waar Shri Radha Krishna samen met Sakhis woont in Vrindavan nabij de oevers van de rivier de Yamuna.
Sri Hith Harivansh Mahaprabhu, zijnde de incarnatie van de Heilige Fluit (Vanshi Avatar), genoot van het proeven van de spirituele nectar in de intieme dienst van de Lotus zoals de prachtige zachte heilige voeten van Sri Radha en Sri Krishna in de extatische liefde als een dierbare kennis van het goddelijke stel.
Men zou de heiligheid van Bhakti-Rasa kunnen proeven door onbezoedelde toewijding, toewijding en liefdevolle intieme dienstbaarheid aan Sri Radha Krishna -'Sri RadhaVallabh', zolang een individu zijn ware zelf verkeerd interpreteert met zijn grove lichaam en zijn subtiele lichaam-geest, intelligentie, ego - er is absoluut geen mogelijkheid om de diepte van de spirituele transparantie van Sri Radhavallabh binnen te gaan. De opvatting van Sri Radha is door de meeste mensen totaal verkeerd opgevat, en het was Sri Hith Harivansh Mahaprabhu die het pad wees. Het is niet gemakkelijk om zijn (Hith Harivansh Mahaprabhu's) methode van toewijding te begrijpen;
- Voor wie de gezegende voeten van Sri Radha het hoogste voorwerp van aanbidding waren; een zeer trouwe toegewijde die zichzelf de wachtende page maakte van het goddelijke paar Shri Radha Krishna in hun gelovige van liefde die roemde in het genot van de overblijfselen van alles wat in hun heiligdom werd aangeboden; een dienaar die nooit op plicht of dispensatie heeft gepleit; een voorvechter van onvergelijkbare ijver. Beschouw hem als gezegend die het pad volgt van Sri Vyasa's grote zoon, de Goswami Sri Harivansh. Volgens Shri Goswami Hith Harivansh Mahaprabhu moet men, om de ziel van bhakti te bereiken, leren om Heer Radha Krishna met liefde en toewijding te dienen. Sterker nog, uw verbeeldingskracht kan de hoogten van de wereld van Shri Radha Krishna herkennen. Sewa is het pure en grote medium om het pad van Prema Bhakti te herkennen.
- Sewa kan worden uitgevoerd met fysieke middelen, mentale middelen en donaties. Fysieke middelen omvatten het wijden van al uw handelingen aan heer Radha Krishna, mentaal omvat het verbeelden en mediteren van de naam en lila's van Sri Radha Krishna en donatie betekent niet alleen liefdadigheid, maar ook uw emoties neerbuigen in de voeten van Shri Radha Krishna.
- Hij aanbad Radha eerst en na haar Krishna. Een zeer vreemde manier, die niemand zelfs maar vaag kon begrijpen, behalve door Zijn gunst. Hij wist elk onderscheid tussen verplichting en ontheffing uit; zijn geliefde was in zijn hart; hij leefde alleen als haar dienaar en zong dag en nacht de lof van de goddelijkheid. Alle gelovigen kennen zijn vele stichtende en heilige daden; waarom ze vertellen en herhalen, aangezien ze al beroemd zijn. Radha gaf hem het genadige bevel 'maak mijn aanbidding bekend onder mijn trouwe volk, een pad voor padloos, van grote bekendheid, vertel hen over de geneugten van mijn hemelse verblijfplaats'. Harivanshji woonde god in zijn ogen en openbaarde het aan elke verlangende, toegewijde persoon die de zaak van vrouwelijke goddelijkheid steunde. Dag en nacht de honingzoete trek van zoete zang in zich opnemen en koesteren in zijn ziel, met alleen maar aan Radha en Krishna.
Hoe de Radhavallabh-tempel werd gebouwd:
Het hoofdheiligdom van de Radhavallabh-sekte, de oude Radhavallabh-tempel in Vrindavan, hoewel nu verlaten maar beschermd monument, is op zich een mooi gebouw en het ruimtelijke architecturale belang is het laatste voorbeeld van de vroege eclectische stijl. De oude Radhavallabh-tempel (nu bekend als 'Hith Mandir') in Vrindavan werd gebouwd door Sundardas Bhatnagar, een leerling van Sri Vanachandraji, zoon van Hith Harivansh Mahaprabhu, oprichter van de Radhavallabh-sekte.
Wilson merkte een inscriptie op boven de poort van deze tempel, die nu niet meer bestaat, dat het in 1585 was, toen deze tempel werd gebouwd. Abdul Rahim Khankhana, het opperhoofd aan het hof van Akbar, in wiens dienst Sundardas Bhatnagar van Deoband was, kreeg niet alleen koninklijke toestemming om rode zandsteen te gebruiken voor de bouw van een tempel, die tot dan toe alleen werd gebruikt voor de bouw van keizerlijke gebouwen, koninklijke paleizen en forten, maar kreeg ook geld voor deze tempel van Akbar. Afstammelingen van Sunderdas Bhatnagar in Deoband hebben deze documenten nog steeds bij zich. Er wordt gezegd dat Raja Mansingh eerst besloot deze tempel te bouwen. Maar toen hij een legende hoorde dat degene die deze tempel bouwt binnen een jaar zal sterven, trok hij zich terug. De legende kwam uit Sundardas stierf binnen een jaar,
Traditie en koninklijke familie: -
Tradities en erfenis maken de Radhavallabh-tempel tot het oudste erfgoed van vrindavan. De oprichter Shri Harivansh Mahaprabhu wordt verondersteld de boodschapper van Lord Radhavallabh te zijn. Hij is de persoon die de betekenis van toewijding aan de gewone man predikte en hen leidde hoe men de zegeningen van Shri Radhavallabh kan bereiken.
De familie van Shri Harivansh is begaafd om hun taken te betalen ter ere van Shri Radhavallabh. Nu na generaties vertegenwoordigen de leden zich in het openbaar als Goswami's. Het oudste mannetje van de familie wordt geëerd als de 'Adhikari' en deze titel zal in het bezit zijn van de Yuvraj.
Dagschema's:
Elke priester of goswami volgt hun tradities. Elke ochtend maken ze heer wakker, offeren bhog, voeren Abhisheka, Aartis uit en volgen de regels van 'Ashtyam Sewa'. Ze houden rekening met de reinheid van de tempel, het comfort van de heer en de verdeling van de parsadam, aangezien elke werker volgens hun instructies werkt.
Na het voltooien van hun werk prediken ze mensen en vertellen ze verhalen om de grootsheid van Shri Radhavallabhji uit te leggen.
Lidmaatschap van Radhavallabh Cult:
De dag dat we geboren worden, zegent God elk kind met zijn liefde. Evenzo is de dag dat we de drempel van de Radhavallabh-tempel betreden, een indicatie dat God ons vandaag heeft overladen met zijn liefde (onze geboorte is van waarde). Formeel heeft de priester het gezag om de toegewijde lid te maken van deze cultus. De priester is nu je 'Guru' (leraar) en wij de 'Shishya' (student). De belangrijkste norm in de tempel is om de zegen van Heer Radhavallabh te bereiken door bhakti in plaats van te vasten en jezelf te onthouden. Met een sterk geloof in God, zou men moeten verlies het vertrouwen niet in moeilijke tijden, want een goeroe is er altijd om zijn kinderen naar het pad van de waarheid te leiden.
Iemands rol: men kan toewijding aanbieden door deel te nemen met mensen die naaien doen zoals; slingers maken, groenten snijden enz. Sommigen houden van liefdadigheid en kunnen dus groenten, fruit, granen of andere grondstoffen voor de bhog kopen. Men kan stof kopen en aanbieden voor de jurk die door god wordt gedragen. Soms zijn onze wensen van belang in ons leven, wanneer onze wensen worden bereikt, heeft men een optie om het festival van 'Manoratha' te organiseren ter ere van Lord Radhavallabh. Deze magie houdt dus nooit op en er zijn maar weinig woorden om de schoonheid te beschrijven van de plichten die elk hart god wil aanbieden; de enige manier om te genieten is door dit wonder van de aarde te komen bezoeken.
Mix van hindoeïstische en islamitische middeleeuwse architectuur! :-
De muren hebben een dikte van 10 voet en zijn in twee fasen doorboord, de bovenste verdieping is een normaal Triforium waartoe toegang werd verkregen via een interne trap. Dit triforium is een reproductie van Mohammedaanse ontwerpen, terwijl het werk, zowel boven als beneden, puur hindoeïstische architectuur is. In feite is deze tempel de laatste tempel in de buurt waar überhaupt een naïeve is gebouwd.
In de moderne stijl is het zo volledig achterhaald, dat de kenmerkende naam zelfs door sommige architecten wordt vergeten. Deze tempel wordt gekenmerkt door zijn architectonisch accent op harmonie van lijnen en evenwichtige massa. Het weerspiegelt constructieve eenheid meer dan rijkdom aan ornamentiek. Als het in welke kunst dan ook mogelijk zou zijn om de doden te doen herleven, of als het in de menselijke natuur zou zijn om ooit absoluut terug te keren naar het verleden, dan zou deze stijl van de Radhavallabh-tempel het perfecte voorbeeld lijken te zijn.